Consejo Superior de Investigaciones Científicas
UNIDAD ASOCIADA "SISTEMAS AGROFORESTALES": ESTACIÓN FITOPATOLÓXICA DO AREEIRO - MISIÓN BIOLÓGICA DE GALICIA
Ver esta página en español
Ver esta páxina en galego
Browse this page in english
Inicio » Publicacións » Artículos en Revistas Científicas e Divulgativas » 2003



3427
Uso agrícola de lodos de depuradora urbana (LD) en suelos ácidos. Respuesta del cultivo de cebada (Hordeum vulgare)
Residuos, 75: 42-48, 2003


Lema, M.J. ; González, S. ; Rodríguez, P.

Estación Fitopatolóxica do Areeiro.




RESUMO:
Comparouse a resposta da cebada (Hordeum vulgare) fronte a aplicacións de bio- sólidos e fertilizantes orgánicos e inorgánicos convencionais, e resumironse os efectos que provocan nalgunhas propiedades agrícolas e no contido total de metal nun solo ácido, que é representativo dos solos do Norte de España





3404
Pragas e enfermidades das castañas
Raigame nº18: 39-47, Noviembre 2003


Mansilla Vázquez, P. ; Pérez Otero, R. ; Pintos Varela, C.; Salinero Corral, M.C.

Estación Fitopatolóxica do Areeiro.





INTRODUCCIÓN:   
De todos é coñecida a importancia de Galicia como primeira productora de castañas. Pois ben, eses froitos que se atopan afectados por unha serie de organismos fitopatóxenos que merman a súa producción son os que imos coñecer nestas liñas




3384
Eficacia y efectos en laboratorio de diferentes insecticidas en el control del defoliador del eucalipto Gonipterus scutellatus y de su parasitoide Anaphes nitens
Boletín de Sanidad Vegetal y Plagas, 29: 649-658, 2003


Pérez Otero, R. ; Mansilla Vázquez, P. ; Rodríguez Iglesias, J.

Estación Fitopatolóxica do Areeiro.





RESUMO:     En 1991 Gonipterus scutellatus, un gurgullo defoliador do eucalipto, fixo a súa aparición en Galicia. En 1994 inícianse as soltas do himenóptero parasitoide de ovos do defoliador Anaphes nitens de xeito bastante localizado. Sen embargo, as liberacións non se realizaron de forma masiva ata o ano 2000, o que contribuíu a que na actualidade non se lograra o control da praga. Por este motivo, debe completarse a loita biolóxica en marcha con outras técnicas de control que respecten aos artrópodos beneficiosos; neste sentido, realizamos un ensaio de eficacia en laboratorio con diferentes insecticidas para determinar os seus efectos sobre o defoliador e sobre o himenóptero. Dos insecticidas ensaiados (azadiractin -1%, 3%, 3,2%-, Bacillus thuringiensis, Beauveria bassiana, deltametrin, etofenprox y flufenoxuron), os piretrinoides lograron o maior control da praga, pero tamén provocaron unha mortalidade total do parasitoide; polo contrario, flufenoxuron, azadiractín 3,2%, exerceron un bo control sobre as larvas do defoliador e respectaron a fauna útil, polo que son os máis recomendables para utilizar no control integrado.

PALABRAS CLAVE: Anaphes nitens, control integrado, eucalipto, Gonipterus scutellatus, insecticidas.





3410
Efecto del Ciproconazol en el Control de Armillaria mellea en Viñedo
Viticultura Enología Nº89 2003


J. Pedro Mansilla Vazquéz, Olga Aguín Casal

Estación Fitopatolóxica do Areeiro.

Maria Jesús Sainz Osés
Departamento de producción vegetal, Universidad de santiago de Compostela, E-27002 Lugo, spain

RESUMO:     Armillaria mellea causa podredumbre blanca radicular en un amplio rango de hospedadores, incluyendo la vid. En Galicia está ocasionando graves pérdidas económicas, debido a que las medidas de prevención resultan insuficientes y a la falta de un método de control eficaz. se realizo un experimento para estudiar los efectos de once materias activas sobre el crecimiento in vitro del micelio de A. mellea. La más eficaz fue ciproconazol, que mostró una clara acción fungicida, por lo que fue seleccionada para su aplicación en campo. En un viñedo afectado por el patógeno, se diseño un ensayo para probar, durante dos años, tres dosis de ciproconazol, que se aplicaron sobre tres grupos de plantas: sanas, con inicio de infección y muy afectadas. Aunque la dosis de 100mg/l mostró efectos de control, es necesario continuar con la investigación para confirmar la presencia del ciproconazol en el control de A. mellea en viña.

PALABRAS CLAVE: Armillaria mellea , Vid, Ciproconazol, control químico, podredumbre blanca radicular.



562
Fruit Yield and Characteristics of Three Cultivars of Mirabelle Plum (Prunus insititia var. syriaca) in Northwest Spain
Journal American Pomological Society 57(2):70-75 2003


C. Salinero Corral, O. Aguín

Estación Fitopatolóxica do Areeiro.

M. J. Sainz
Departamento de producción vegetal, Universidad de Santiago de Compostela, E-27002 Lugo, Spain

RESUMO:      Se evaluó la producción de fruto y las características de tres cultivares de ciruela mirabel (Prunus insititia var. syriaca) desde el año 1990 hasta el año 1997 en el noroeste de España. "Rosal" es el cultivar local no mejorado, altamente susceptible a las enfermedades de la hoja provocadas por hongos; 'Nancy 1510' y 'Nancy 1725' son clones mejorados y libres de virus que se desarrollaron en el Institut National de Recherche Agronomique (INRA, Burdeos, Francia) y que no habían sido cultivados con anterioridad en España. 'Nancy 1510' obtuvo la mejor cosecha (producción media anual de 31 Kg. por planta, frente a los 27 Kg. de fruto de 'Nancy 1725' y 6 Kg. de 'Rosal'). Estos datos aumentaron en gran medida con la edad. Los frutos de 'Nancy' eran de media más grandes (con un peso medio aproximado de 9 gr. frente a los 7,7 gr. para los frutos de 'Rosal'). Estas diferencias podrían tener un origen genético, aunque también podrían atribuirse al impacto ocasionado por las plantas Seterum purpureumon 'Rosal'. A pesar de que éstas se vieron afectadas por este patógeno fúngico, 'Nancy 1510' y 'Nancy 1725' se adaptaron bien a las condiciones climáticas de la zona de estudio.

PALABRAS CLAVE: Plum syriaca, Calacarus carinatus, Prunus insititia, mirabelle, producción, noroeste de España




560
Presencia y distribución de ácaros eriófidos en camelias del sur de Galicia y norte de Portugal
Boletín de Sanidad Vegetal y Plagas, 29: 35-41, 2003


J.P. Mansilla Vázquez, R. Pérez Oreto, C. Salinero Corral, M.J. López Villarreal

Estación Fitopatolóxica do Areeiro.

M.C.R. Barrote M. Meira

Av. D. Afonso III, 424-5ºd. 4900-477 Viana do Castelo. Portugal.

RESUMO:     En este trabajo se analiza la presencia y distribución de ácaros eriófidos en camelias del sur de Galicia y norte de Portugal. Con tal objetivo, se efectuaron prospecciones entre marzo y mayo de 2002, muestreándose diez ejemplares de camelia y recogiendo de 15 a 20 hojas y capullos con posibles síntomas de ataque de ácaros.
     En los muestreos realizados se determinó que la principal especie de ácaro eriófido sobre camelia es Cosetacus cameliae, localizada en todos los puntos muestreados; el segundo ácaro con mayor presencia fue Acaphylla steinwedeni, especie detectada recientemente en Galicia, mientras que Calacarus carinatus sólo apareció de forma esporádica. Las muestras donde se encontraron estas dos últimas epecies no presentaron síntomas tan evidentes como aquellas en las que se encontró Cosetacus cameliae.

PALABRAS CLAVE: Acaphylla steinwedeni, Calacarus carinatus, Camelia, Cosetacus cameliae, eriófidos, Galicia, Portugal.