A situación xeral observada responde a un ano no que as patoloxías máis comúns nas nosas viñas (mildio, oídio e mesmo podre) non causaron danos. Como todos sabemos, o mildio non amosou apenas agresividade máis que nun momento puntual cara inicio da campaña, pero despois, a pesar de ter habido condicións favorables ás infeccións secundarias, foi perfectamente controlado polas aplicacións funxicidas, e mesmo nas plantas testemuña apenas causou máis danos tras aquel momento e aínda agora presentan follas sen apenas manchas alternando con follas afectadas por manchas de aceite novas (escasas) e mildio en mosaico.

Canto ao oídio, aínda que as condicións climáticas deste ano puideron favorecer o seu desenvolvemento, a realidade é que apenas houbo incidencia máis que en plantas de variedades tintas moi sensibles, e mesmo os rebuscos de Albariño, que no entorno da vendima soen estar totalmente cubertos de micelio, aparecen sas ou con apenas uns poucos grans afectados.

A botrite ou podremia tampouco está a presentar unha incidencia importante, polo menos segundo se desprende das nosas observacións e das mostras e consultas recibidas no laboratorio. Isto é lóxico porque sabemos que é un patóxeno directamente relacionado con condicións climáticas húmidas (que apenas as hai) e danos previos nas uvas (por rachos da pel dos grans –apenas presentes pola escaseza de choivas-, por penetracións de couza, alimentación de paxaros…). Neste sentido, incluso variedades tan sensibles como Treixadura ou Loureira presentan os acios libres do fungo na maioría dos casos.

Canto ás demais patoloxías, a seca que continúa a haber provocou que na visita de onte día 24 observaramos un maior número de plantas con expresión de síntomas de patoloxías ou alteracións de madeira.

Nas nosas parcelas de seguimento e nas demais fincas que visitamos onte xoves non observamos presenza destacable (e sempre moi por debaixo dos limiares de tratamento) de ovos ou penetracións de eirugas de couza do acio. Porén, nunha finca que visitamos no Salnés si atopamos dous rebuscos cun elevado número de ovos (un deles ademais con danos de eirugas) que en todo caso non producirán danos ao resto dos acios debido a que xa se está a iniciar a vendima.

Canto aos cicadélidos, non observamos adultos en vo e de feito nas trampas que temos instaladas nas parcelas de seguimento que visitamos, a súa presenza non variou sensiblemente desde a última revisión que fixeramos (8-9 agosto). No que ao cicadélido vector da flavescencia dourada (Scaphoideus titanus) se refire, onte tampouco tiñamos captura algunha nas trampas que temos nas viñas de Pontevedra. Sen embargo, xa podemos confirmar que os exemplares recollidos en Ourense aos que aludiamos no aviso do día 11 si son da especie S. titanus, e representan, ata o momento, os únicos dos que temos constancia nesta campaña en Galicia.

Finalmente, so observamos síntomas de trips nos gromos terminais da viña de O Salnés onde os detectaramos, mentres que de ácaros si vimos algún gromo novo afectado por acariose en senllas fincas de O Rosal (presenza de individuos confirmada no laboratorio) e maior presenza de gromos cos característicos síntomas de erinose en case todas as fincas.