R. Pérez Otero; P. Mansilla Vázquez; M.J. López Villarreal

¹Excma. Diputación de Pontevedra. Servicio Agrario. Estación Fitopatolóxica do Areeiro, Subida a la Robleda s/n, E-36153 Pontevedra, Spain

RESUMO:     Iniciouse unha prospección para determinar a acarofauna beneficiosa existente nos principais cultivos hortícolas da comarca do Salnés (Pontevedra), dada a importancia deste tipo de producións na zona e a conveniencia de buscar métodos de loita complementarios aos tradicionalmente utilizados. A mostraxe realizouse maioritariamente en tomate, pemento, leituga, acelga, xudía, coliflor, espinaca, porro, fresa, cebola, perexil e cenoria, recollendo mostras de follas (entre 10 e 50 en función da idade, tamaño da planta, variedade e cultivo) para a extracción das especies de fitoseidos presentes. No total de mostras procesadas obtivéronse 770 fitoseidos, determinándose as especies Euseius stipulatus Athias-Henriot, Neoseiulus barkeri Hughes, Neoseiulus californicus McGregor, Amblyseius herbicolus Chant e Kampimodromus aberrans Oudemans de forma maioritaria, polo que parecen ser as máis adaptadas a este tipo de cultivos na comarca. Ademais, tamén se recolleron exemplares doutras especies (Neoseiulus aurescens Athias-Henriot, Amblyseius graminis Chant, Amblyseius rademacheri Dosse, Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot, Neoseiulus cucumeris Oudemans, Amblyseius masseei Nesbitt, Typhlodromus rhenanoides Athias-Henriot e Phytoseius finitimus Ribaga) que, polo reducido número de individuos capturado, parecen ter unha importancia secundaria. Por cultivos, foi en pemento onde se atopou a maior diversidade de fitoseidos e tamén o maior número deles, aínda que tanto neste como nos demais cultivos, as cantidades recollidas por mostra foron, en xeral, reducidas.

PALABRAS CLAVE: Fitoseidos, Horticultura, Inventario, Salnés.

O. Aguín ¹, J. P. Mansilla ¹, A. B. Martín², J. M. Sierra²

¹Excma. Diputación de Pontevedra. Servicio Agrario. Estación Fitopatolóxica do Areeiro, Subida a la Robleda s/n, E-36153 Pontevedra, Spain

² Centro de Sanidad Forestal de Calabazanos. Consejería de Medio Ambiente. Junta de Castilla y León. Villamuriel del Cerrato, Palencia. sanidad.forestal@jcyl.es

RESUMO:     Estudouse a distribución e diversidade de Cryphonectria parasitica, ascomiceto responsable do cancro, en masas de castiñeiros da Comunidade Autónoma de Castela e León durante os anos 2003 e 2004. Recolléronse 261 mostras de cortiza de árbores sintomáticas, confirmándose a presenza de C. parasitica no 91% das mostras analizadas. Os carácteres morfolóxicos e a extracción do dsRNA non identificou ningunha cepa como hipovirulenta. A partir do estudo de 239 illados de C. parasitica, detectáronse 8 tipos de compatibilidade vexetativa (vc). Tres foron compatibles coas cepas europeas de referencia. O tipo vc 1 foi compatible con EU1, o tipo vc 2 con EU12 e o tipo vc 6 con EU28. A maioría dos illados incluíronse no tipo vc 1. En León detectáronse 4 tipos vc, en Zamora 6 e en Burgos 1. Estableceuse unha media de 3.6 tipos vc por provincia. O maior índice de diversidade de Shannon detectouse en Zamora cun 1,42. A baixa diversidade dos tipos vc de C. parasitica atopados en Castela e León facilitará a implantación dun programa de control biolóxico.

P. Mansilla Vázquez¹, M. Arias, L.Robertson², A. García-Álvarez², S.C. Arcos², M. Escuer², R. Sanz²

¹Excma. Diputación de Pontevedra. Servicio Agrario. Estación Fitopatolóxica do Areeiro, Subida a la Robleda s/n, E-36153 Pontevedra, Spain

² Dpto Agroecología. CCMA, CSIC, Serrano 115 dpdo, 28006 Madrid, Estación

RESUMO:      En España levouse a cabo unha mostraxe dos insectos xilófagos presentes nos bosques de coníferas, principalmente de Pinus pinaster, co obxectivo de estudar os vectores foréticos dos nematodos do xénero Bursaphelenchus. Caracterizáronse quince puntos diferentes en base á súa altitude, precipitacións, temperatura e especies de coníferas presentes. Nestes puntos capturáronse 3476 especimenes de Othotomicus erosus dos cales un 59% portaban nematodos baixo os seus élitros. A maior parte dos nematodos capturados pertencían ao xénero Aphelenchida. B. fungivorus foi detectado en coleópteros nos Cumes, Vila Branca (Huelva), no sur de España, representando esta a primeira referencia de Ou. erosus como vector de Bursaphelenchus sp. Este nematodo é caracterizado mediante técnicas morfométricas e biomoleculares. Neste traballo descríbese tamén a distribución e ecología do insecto

R. Pérez Otero; P. Mansilla Vázquez; P. Mansilla Salinero

Excma. Diputación de Pontevedra. Servicio Agrario. Estación Fitopatolóxica do Areeiro, Subida a la Robleda s/n, E-36153 Pontevedra, Spain

RESUMO:     Preséntanse os resultados dunha mostraxe de dispersión do novo psílido do eucalipto, Ctenarytaina spatulata Taylor, realizado na provincia de Pontevedra, así como as conclusións extraidas do seguimiento en campo da bioloxía da praga. Na prospección efectuada atopouse o psílido na totalidade de rodais da mostraxe (constatándose ademais a presenza de depredadores non específicos nalgúns casos), aínda que é reducido o número de árbores con síntomas claros do ataque. En canto á bioloxía do insecto, observouse que se mantén en actividade ao longo de todo o ano (con menores densidades poboacionais nos meses máis fríos), solapándose varias xeracións.

Palabras clave:Bioloxía, Ctenarytaina spatulata, Eucalyptus spp., mostraxe, Pontevedra

M.J. Lema, G. González, P. Rodríguez.

Excma. Diputación de Pontevedra. Servicio Agrario. Estación Fitopatolóxica do Areeiro, Subida a la Robleda s/n, E-36153 Pontevedra, Spain

RESUMO:     Neste artigo compáranse os niveis actuais de metais pesados totais e extraíbles existentes nalgúns solos receptores de lodos cos solos dedicados a forraxe que unicamente recibiron puríns de vacuno. Ademais, resúmense as condicións de 300 mostras de solos destinados ao mesmo uso coa intención de reflectir as limitacións que presentan para a reciclaxe de lodos atendendo ás tendencias marcadas pola CE e ás propostas para a xestión de lodos doutras áreas xeográficas españolas.